منتظر درخشش «پرویز خان» بودم/ مخاطبین به فیلم واکنش مثبت داشتند

«المیرا دهقان» بازیگر فیلم «پرویزخان» در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، درباره چگونگی همکاری با این پروژه سینمایی اظهار داشت: بنده با آقای پناهی تهیه کننده فیلم از قبل آشنا بودم و سلیقه هنری ایشان و کیفیت کارهایشان را می‌شناختم بخاطر همین زمانی که با من تماس گرفته شد، منتظر اتفاق جزیی نبودم تا اینکه فیلمنامه به دستم رسید و آن را خواندم که به‌نظرم فیلمنامه به‌شدت فیلمنامه خوبی بود.

او درباره بازی خود در این فیلم گفت: نقش من یک نقش جالب است چراکه از معدود کاراکتر‌های خانم فیلم است که احساس کردم به دلیل نزدیکی زیاد پدر و دختر، می‌تواند این شخصیت در روند قصه خیلی از اتفاقات را رقم بزند و جلو ببرد. 

دهقان درباره آشنایی با شخصیت «پرویز دهداری» عنوان کرد: شخصا قبل از این فیلمنامه هیچ شناختی از مرحوم دهداری نداشته‌ام، اما وقتی فیلمنامه را خواندم با پدرم که خیلی فوتبالی است، تماس گرفتم. اطلاعات کاملی را درباره ایشان گرفتم و مجدد در گوگل جست‌وجو کردم و اطلاعات بیشتری دریافت کردم و سپس با پناهی و ثقفی درباره این شخصیت صحبت کردیم و بعد‌ها از دختر ایشان چیز‌های متفاوت‌تری شنیدم. مدیریت و شخصیت لیدری و رهبری درست پرویرخان برای تیم ملی آن چیزی بود که بیشتر از همه برای من در این فیلم مهم بود و اینکه اخلاق ورزشی و مدیریت تیمی که ایشان داشتند، خیلی به رقم زدن این اتفاق مهم تاریخی مربوط به کشور ما کمک کرده است و این کار هر کسی نیست. ایمان دهداری به خودش و مسیری که داشته است، به نظرم ایشان را خیلی برجسته می‌کند. 

بازیگر فیلم «پرویزخان» بازخورد‌های صورت گرفته نسبت به ایفای نقش خودش را مورد اشاره قرار داد و گفت: اینکه نقش من در این فیلم برجسته و دیده شده است، بخاطر این است که ما با یک فیلمی طرف هستیم که یک فیلم مردانه است؛ ماهیت فوتبال در کشورمان یک شغل مردانه است و حالا در این فیلم که روایت سال ۱۳۶۵ است، نمایش داده می‌شود. این شخصیت پا به پای پدرش و تمام تماشاچی‌هایی که در استادیوم هستند، در بحث عرق ملی و عرق تیمی و حمایت از ایدولوژی پدرش ابراز وجود می‌کند. در این فیلم مخاطب یک دختر جوانی را می‌بیند که پابه پای این همه مرد همسنگر شده است. از کسانی که پشت جبهه هستند و منتظر پیروزی هستند تا مردمان و طرفدارانی که در استادیوم منتظر پیروزی هستند را می‌بینیم و این شخصیت به اندازه تمام این‌ افراد خوشحالی می‌کند. 

او عنوان کرد: شخصیتی که من در این فیلم داشتم بیشتر دوست داشت پدرش را یک مربی اخلاق ببیند تا پدر خودش؛ در نتیجه به این شخصیت اجازه داده می‌شود تا در سطح خانوادگی دچار یک کم‌کاری‌ها شود که نمونه‌ی آن نرسیدن به برادرش و مادر و خودش است و اجازه این رشد اجتماعی در سطح جامعه داده می‌شود. این کاراکتر می‌تواند برای هر مردی جذاب باشد که یک زن کاملا حمایت‌گر در قالب دختر یا همسر، کنارش باشد. کلا کاراکتر‌های حامی در جایگاه‌های مختلف پدر، مادر و فرزند به نظرم شخصیت‌های جالب و قوی هستند. 

المیرا دهقان درباره بازخورد‌های اکران‌های این فیلم در جشنواره گفت: وقتی صحنه‌های فوتبال در فیلم را می‌دیدیم؛ تمام سالن آرام و ساکت و هیجان‌زده و در حالت تعلیق قرار می‌گرفتند که چه می‌شود. من در جا‌هایی دست از فیلم بریدم و مشغول به دیدن مردم و مخاطبین شدم و آنجا که به همراه همسرم رفته بودم به ایشان گفتم: «ببین چه شوری را بین این همه آدم ایجاد کرده است و این معجزه سینماست» و من این را دیدم. 

بازیگر فیلم «پرویز خان» درباره ژانر ورزشی و کم‌کاری سینما درباره شخصیت‌های ورزشی کشورمان گفت: به‌نظرم قدری کم‌کاری از طرف اهالی سینما بوده است که تاکنون به سراغ چنین تلفیقی نرفته‌اند؛ البته من فیلم‌های مستند ورزشی زیادی را درباره ورزش و فوتبال دیده بودم. مستند‌هایی را درباره حاکی و دیگر ورزش‌ها تماشا کرده بودم، اما یک مستند درباره یک فیلم سینمایی خیلی متفاوت است که تلفیقی از سینما و ورزش باشد؛ در هر صورت خوشحالم که پرویز خان می‌تواند یک شروع برای چنین ژانری باشد و قطعا افراد تاثیرگذاری در این زمینه وجود دارند. پرتره ساختن یک اتفاق خیلی خوب است که رویکرد ورزشی داشتن در این ماجرا قطعا جذابیت خواهد داشت و من فکر می‌کنم بخاطر اینکه مردم کشورمان به شدت فوتبال دوست هستند، و زمانی که بحث تیم ملی به میدان می‌آید و بخاطر عرق ملی وقتی تیم به سطح بین‌المللی می‌رود و مردم اینقدر هم‌دل می‌شوند، «پرویزخان» می‌تواند با یک تبلیغات و بیان خوب، دیده شود.

وی با تاکید براینکه خیلی به فیلم «پرویزخان» امیدوار است و قطعاً این فیلم یک آغاز برای ورود ژانر ورزشی خواهد بود، گفت: زمانی که مشغول مطالعه فیلمنامه و ساخت این فیلم بودیم؛ من می‌دانستم این فیلم بازخورد مثبتی خواهد داشت. فیلم به شدت سخت و شریفی بود که من خیلی خوشحالم که بخش کوچکی از فیلم هستم.

انتهای پیام/ 121